खोम्कावा: सरन बान्तावा
१
तायाभुङ छोङ खिप्माकाचि लिसाङाहिदा
सान्दिवा: साकु ! स्याउ टाङदाङ्का देना बाखायु धाओ इ ?
साकु: देनानिकि (देकिनालो) सङताङदु चाकावा म़ना वाङनिनकि सान्दिवा ।
हा… हा… हा… हा…
२
अ़क्टा ख़काबा म़ना आम्बा टाङदा वाङाकि आम्बा लोङु । मो बेनदा खिमदाओ म़ना ताकि पात्मा पुङ्सु-
‘ए ख़काबा ! खाना दे च़याङ्को ?’
ख़काबा- ‘उन बड्ढे आम्बाचि बाखादा धाखारा याछाकि कुउङकि टाङ्दा खेप्टुङ्योङ्को इ ।’
हा… हा… हा… हा…
३
खिमहाङ्पाआ सोसाओ खिमहाङमा च़ऱपा कात्सा लो-
‘वा चाक्माओ चाअ्वा कुसा हे माआङ निकि …।’
खिमहाङमा- ‘माआङ निकि दि ?’
खिमहाङपा- ‘माआङ किना केङ्याङओआ ङे (माकुओ) वाचाक्ङा ।’
हा… हा… हा… हा…
४
वापा निकि वामामा चेवाङाचि ।
वापा- ‘आम्को निकि हेन्खामदु साङ्गेन लामा ऱङा ।’
वामा- ‘अ़ङ्का साङ्गेन चाखा लिलिन । बरु दि दोत्ङा मो पुवाङने । मो प़मा ऱन ?’
वापा- ‘खानानिन दि दोत्मा मो प़मा ऱङा ।’
वामा- ‘खोन्निकि (खोन्नालो) उक्टाक वाडिन ढिन्टा पुवानुम ।’
हा… हा… हा… हा…
…
बुङ्वाखा ११४ दाङ्का
